ΣΤΕΡΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
Δυό γκόζικες
στήσαν χορό
σε μιας
βουζιάς κατάφορτο κλωνάρι
και προσπαθούσαν
ποιά να πρωτοπάρει
τον ώριμο
καρπό.
Αμέριμνες
είχαν ριχτεί στον τρυγητό,
για να γεμίσουν
τ' άδειο τους στομάχι,
πού νάξεραν,
τι τέλος θάχει
η ευτυχία
στο τσαμπί αυτό;
Ο σφεντονίτης
όμως που καραδοκά
αθέατος
κρυμμένος στη σκιά
θανατηφόρα
στέλνει πετριά
και μια τη
βρίσκει στην καρδιά.
Η άμοιρη
πέφτει βαρειά
στη ρίζα της
βουζιάς στο χώμα
με γεύση του
εδέσματος στο στόμα
ανακατη με
αίμα και μπογιά.
Το ταίρι της
στ' απέναντι δεντρί
κοιτάζοντας
τη τραγωδία
μ' ορθάνοιχτα
τα μάτια απορεί
πώς χάνεται
η ευτυχία
στην ομορφότερη
στιγμή!
Γιάννινα
ΜΑΡ/'82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση τα σχόλια να σέβονται τη μνήμη ενός ανθρώπου δεν μπορεί πια να απαντήσει ο ίδιος: