Η ΛΥΤΡΩΣΗ

Η ΛΥΤΡΩΣΗ

Στις ευωχίες των συμπόσιων

και στα λουκούλια φαγοπότια

οι πόρνες διαφεντεύουν τους τρανούς.

Τις τσίκνες των ψημένων σφάγιων

οσφραίνονται κι αγάλλονται οι θεοί

κι ατέλειωτοι καυγάδες τους μαστίζουν

για το κρεββάτι της θεάς του έρωτα.

Ο Δίας, ο τραγοπόδαρος Πάνας

κι ο κρασοκράτορας Βάκχος

συναγωνίζονταν στην εκπαρθένευση

των νυμφών και μαινάδων.

Οι φιλόσοφοι με τις αλλοπρόσαλλες

θεωρίες πασχίζουν να βρουν

το “άγνωστο” επιστητό.

Στα μαντεία οι Πυθίες

ντοπαρισμένες τραυλίζουν

ακατανόητους κι ανόητους χρησμούς

και γιομίζουν με χρυσάφι

τους λέβητες και τα πουγγιά

των άπληστων ιερεών.

Ρηγάδες και πραιτωριανοί

απομυζούν σαν αδηφάγα τσιμπούρια

ιδρώτα κι αίμα από τον κάματο

των υποτελών.

Στις αρένες οι μονομάχοι

συγκρούονται ανελέητα

κι οι πηρούνες τους τρυπούν λαρύγγια

των ηττημένων κάτω απ' τα χαχανητά

ευφορίας αυτοκρατόρων σαδιστών

και τον ορυμαγδό των ανάλγητων θεατών.

Μα κάπου τότε ένας Θεός γεννιέται

σαν άνθρωπος, για να φορτωθεί

των Σοδόμων τη διαφθορά

κι όλο το ρύπο των αμαρτωλών

οδηγώντας τους στη Λύτρωση.

ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Μάης/'82