“ΩΣΑΝΝΑ”

“ΩΣΑΝΝΑ”

Αυτοί που κράζουν “Ωσαννά στο Βασιληά”

και με τα βάγια σε δοξάζουν

αυτοί οι ίδιοι στο Πιλάτο σα σκυλιά

θα φωνασκούν και θα ουρλιάζουν

το “Άρον-άρον σταύρωσον αυτόν”.

Και Συ απλοϊκός, τόσο γλυκός:

με τη μορφή γαλήνιου ονηλάτη

πορεύεσαι προς το μαρτύριο.

Τους ξέρεις μα δεν κάνεις κάτι

για συντριβή των βέβηλων χεριών.

Αυτός ο “περιούσιος λαός”

που χόρτασε το “μάννα” στις ερήμους

που τόσο ευεργέτησες με την αγάπη

δεν ένοιωσε πώς ήσουνα Θεός

που ταπεινός κατέβηκες στη γη τους.

Στη ίδια γη τα χέρια των ανόμων

κρατούν, αντί βαγιές, τα όπλα ματωμένα

για να δοξάσουν τώρα όχι Εσένα.

Και το “Ωσαννά” με τις βροντές των όλμων

ακούγεται ξανά, πολεμική κραυγή τους.

ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΑΠΡΙΛ. '83