ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

 

ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

Στης ράχης την κορφή ψηλά, εικόνισμα φτωχό
παμπάλαιο, ολόρθο στέκεσαι, σαν εκείνο τον καιρό,
σεμνό προσκυνητάρι.
Καθώς σε βλέπω ξεκάθαρες γυρνούν
ανάμνησες μου παιδικές ...........
και δάκρυα μ' έχουν πάρει.

Ατράνταχτο στον άνεμο, στις μπόρες, στον καιρό
δε λύγισες...... άφθορο, γερό
σε φύλαε πάντοτε ο Κτίστης.
Στη στέγη σου αλύγιστος ο σιδερένιος σου σταυρός
των στρατοκόπων των καλών ακοίμητος φρουρός
και θείο σύμβολο της Πίστης.

Θυμάμαι τώρα, που μικρός με άδολη καρδιά
ερχόμουν και σου άναβα πάντα κάθε βραδυά
το φτωχικό σου το καντήλι.
Και ενώ την κάθε σου εικόνα φιλούσα ευλαβικά
αθώα δώρα παιδικά, ζητούσα μυστικά
η θεία Χάρη σου να στείλει.
Τραγούδια, γέλια και χαρές μου φαίνεται πώς αγροικώ
βελιάσματα των κατσικιών, σ' έναν αντίλαλο γλυκό
στις ράχες γύρω και στ' αλώνια,
που με τα συνομήλικα παιδιά του μαχαλά
στ΄ατέλειωτα παιχνίδια μας ξεφάντωνα τρελλά.
Αλλοίμονο! Πώς διάβηκαν τα χρόνια.
Ευτυχισμένα χρόνια μου κι ανέμελη ζωή
με τι λαχτάρα και χαρά να ζήσω μια στιγμή
πώς θάθελα στ' αλήθεια!
Και τώρα πάλι έρχομαι στερνός προσκυνητής
και μύριων θέλω τραγουδιών να γίνω ......
που μου πλημμύρισαν τα στήθεια.

Βήσσανη
1942