ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

 

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

Στην ώρα της εγκατάλειψης

τα χέρια αδύναμα

να φτάσουν και να κρατηθούν

απ' τον κρίκο της ελπίδας.

Λυμένα τα γόνατα

απ' την αποθάρρυνση

λυγίζουν, τσακίζουν

και παρασέρνουν στο χώμα

το άβουλο κορμί.

Γιατί μ' εγκατέλειψες

Θεέ της εγκαρτέρησης

αυτήν την ώρα πούθελα

τη δύναμη της απόφασης

να κρατήσω κοντά μου

της ευτυχίας τη χίμαιρα;

Και παραδόθηκα έρμαιο

των κυμάτων της αγωνίας

και στου κλεισμένου πόνου

τ' ανελέητο σφυροκόπημα

Σαν κέρινοι θρόμβοι

λαμπάδας που καίει

τα δάκρυα αυλακώνουν το πρόσωπο

και πέφτουν και παγώνουν

πάνω στα ψυχρά λιανολίθαρα.

ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΙΟΥΛ/'83