ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ

 

 

ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ

Πορεύεσαι, άλλοι, προς το μαρτύριο

το σφάλμα το μοιραίο κι΄ολετήριο

ήταν ανθρώπινη αποκοτιά!

Ανήφορος πολύς στο δρόμο σου

του Σίσυφου η πέτρα στον ώμο σου

ξανακυλάει στην κατηφοριά.

Μη βάλεις σκέψη πως σε καταράστηκα.

Τον πόνο σου με σε μοιράστηκα

και της καρδιάς σου τον καημό.

Η θύμιση ολημερίς δεν έπαψε

χρόνια και χρόνια με συντρόφεψε

χωρίς σταματημό.

Θ' αντέξουν, Θέε μου, νάξερα

να βοηθήσω τα κατάξερα

κι ανήμπορα σκαριά.

Όρθωσε στην ολέθρια αποθάρρυνση

του ψυχικού στου θάρρους εγκαρτέρηση

και βρες μεσ'την αγάπη γιατρειά.

Γιάννινα

ΜΑΡ./'82