Ο ΜΠΕΚΡΗΣ

Ο ΜΠΕΚΡΗΣ

Κοίτα το κρασοκάνατο

που άδειασε, μπεκρή μου,

φτωχό το μεροκάματο

κι' τσέπη η δική μου

Να σε κεράσω μούμεινε

μον' η παρηγοριά μου

ίσως αυτή να σούδινε

κομματ' απ' την καρδιά μου

Το δάκρυ μας ας στίψουμε

μεσ' στο στερνό ποτήρι,

τον πόνο ας ρίξουμε

στης λησμονιάς το χωνευτήρι.

Σήκω γιατί ξημέρωσε

το καπηλειό θα κλείσει

αν έχεις φράγκα πλέρωσε

ο βερεσές να σβύση.

Κι ας φύγουμε τρικλίζοντας

στη φτωχογειτονιά μας

τραγούδια μουρμουρίζοντας

που έλεγ' η γενιά μας.

Αύριο βράδυ θάμαστε

στα ίδια μας τα στέκια

θα θυμηθούμε τα παληά

κι αγιάτρευτά μας ντέρτια.

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Γενάρης/'83