ΧΟΝΤΡΟ ΚΥΝΗΓΙ

ΧΟΝΤΡΟ ΚΥΝΗΓΙ

Οι κυνηγοί κινήσανε

πριν σβήσουνε τ' αστέρια

στο δρόμο κανονίσανε

πού θάμπουν τα καρτέρια.

Στης Κύραινας καλή μεριά

και στο Ραδί του Φάκου,

καλή και στην Ασβεσταριά

στο πέρασμα του λάκκου.

Οι χουγιαχτάδες στις Λακκιές

εμπήκαν στην παγάνα

και με φωνές και ντουφεκιές

βγάζουν μια χοιρομάνα.

Αλαφιασμένα τα σκυλιά

ριχτήκαν κι αλιχτάβε

και τα καρτέρια τα γερά

να πέσουν προσπαθάνε.

Και να! Σε λίγο αντηχούν

στο λόγγο, στα ντυμένα

οι ντουφεκιές που ευστοχούν

στ' αγρίμια τ' αγριεμένα.

-Το κράτησα, το κράτησα!,

ουρλιάζει ένα καρτέρι,

δραμιάρες μπάλλες τούριξα

και τούφαγα το τζιέρι!

-Κι εγώ! Κι εγώ! Το βάρεσα!

Άλλος βροντοφωνάει,

τρεχάτε, τι μου ξέφυγε

και ποιός το κυνηγάει!

Σαν πάψαν τον καταιγισμό

σκυλιά σα μαζευτήκαν

εκάναν απολογισμό

τι κράτησαν, τι βρήκαν.

Τρία γουρούνια βάρεσαν

που έμεινα στον τόπο

και ένα που το λάβωσαν

βα φύγει βρήκε τρόπο.

Τρεις ντουφεκιές βροντήξανε

στ' Αγιο-Κοσμά τη ράχη

π΄ ανάγγειλαν το γεγονός

ο κόσμος να το μάθει.

Θάχουν οι κυνηγοί να λεν

και ψέματα κι αλήθειες

στον Πλάτανο, στον καφενέ.

Είν' των “Νεμρώδ” συνήθειες.

ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΑΠΡΙΛ. '83