ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ

 

 

ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ

Στις αγρυπνίες μας στην εκκλησιά

Μεγαλοβδόμαδο η μνήμη τρέχει πίσω

την παιδική μας αφροντισιά

αν ήταν μπορετό να ξαναζήσω!

Με σύνοψες στα χέρια μας σκυφτά

στα αναλόγια στεκόμασταν οπίσω

ψελλίζαμε κι εμείς από κοντά

κρατώντας στους ψαλτάδες μας το ίσο

Ασκητικός λευϊτης και αχνός

ο παπα-Νικόδημος στην πύλη

θυμιάτιζε και κάθε χωριανός

οσφραίνονταν με προσευχές στα χείλη.

Κρατώντας τα φανάτια μας τ' απλά

πούθελαν τέχνη για να γένουν

γυρνούσαμε στα σπίτια μας αργά

και καμαρώναμε γύρω να φέγγουν.

Κι ανάρια-ανάρια μεσ' στα σκοτεινά

βροντούσαν λίγα βαρελότα

τα προμηνύματα, τα γιορτινά

που τόνιζαν την πασχαλιάτική μας νότα.

Γιάννενα

ΜΑΡ/'82

Αγ. Νικόλαος Βησσάνης (φωτό: parakalamoscity.blogspot.com)